-
1 judicatio
jūdĭcātĭo, ōnis, f. [judico].I.A judging, investigating (class.):II.longi subsellii,
Cic. Fam. 3, 9, 2;hence,
an inquiry into an accusation, a judicial examination of a cause, id. Inv. 1, 13, 18:consilium est ratio quaedam habens in se et inventionem et judicationem,
Quint. 6, 5, 3.—In gen., a judgment, opinion, Cic. Tusc. 4, 11, 26:arbitralis,
Macr. S. 7, 1, 7:poetarum et carminum,
a critical estimate, Mart. Cap. 4, § 338. -
2 existimantes
I.= aestimo, to value, estimate, reckon, esteem, with gen. of value (rare):II.satin abiit neque quod dixi flocci existumat?
Plaut. Most. 1, 1, 73:dum ne ob malefacta peream, parvi existumo,
id. Capt. 3, 5, 24: omnia minoris, Sulp. ap. Cic. Fam. 4, 5, 2:magni operam,
Nep. Cat. 1, 2:minoris aliquid,
id. ib. 1, 4; Suet. Aug. 40.—With interrog. clause:nunc si dico ut res est, quem ad modum existumet me?
Plaut. Merc. 3, 1, 18 Ritschl. —In gen., to judge, consider, suppose, think, esteem. —Constr. with the acc., an object-clause, a rel.-clause, with de, or absol.(α).With acc.: si improbum Cresphontem existimaveras, Enn. ap. Auct. Her. 2, 24, 38 (Trag. v. 156, ed. Vahl., where the reading is existimas); cf.:(β).quod eum, qui hoc facit, avarum possumus existimare,
Cic. Verr. 2, 3, 82, § 190; Quint. 5, 12, 21:quod ego nullo modo existimo,
Cic. Tusc. 3, 11, 25:cottidianae vitae consuetudinem,
pass judgment upon, Ter. Heaut. 2, 3, 41.— In pass.:M. Fulcinius domi suae honestus existimatus est,
Cic. Caecin. 4, 10; cf.:P. Cornelius, homo, ut existimabatur, avarus et furax,
id. de Or. 2, 66, 268:qua (fama) diu princeps oratorum... existimandus est,
Quint. 11, 3, 8:popularitas signum affectati regni est existimatum,
id. 5, 9, 13:assimulata sunt schemata existimanda,
id. 9, 1, 27: utcunque (haec) animadversa aut existimata erunt, Liv. praef. § 8.—With acc. and inf. as object (so most freq.): tu me amas, ego te amo;(γ).merito id fieri uterque existimat,
Plaut. Most. 1, 3, 147:ne id quidem me dignum esse existimat, Quem adeat, etc.,
id. As. 1, 2, 23; id. Bacch. 3, 6, 19:si majores nostri existimavissent, quemquam Rulli similem futurum,
Cic. Agr. 2, 33, 89:non possum existimare, plus quemquam a se ipso quam me a te amari,
id. Fam. 15, 21, 4:ego sic existimo, hos oratores fuisse maximos,
id. Brut. 36, 138 et saep.—In pass. with an inf. clause as subject:fuit hoc in utroque eorum, ut Crassus non tam existimari vellet non didicisse, quam illa despicere, etc.,
Cic. de Or. 2, 1, 4:disciplina in Britannia reperta, atque inde in Galliam translata esse existimatur,
Caes. B. G. 6, 13 fin.:Themistocles suasisse existimatur Atheniensibus, ut, etc.,
Quint. 9, 2, 92 et saep.— Pass. impers.:huic (insulae) milia DCCC. in longitudinem esse existimatur,
Caes. B. G. 5, 13 fin.; Plin. 6, 22, 24, § 81.—With a rel. or interrog.-clause:(δ).haud existimans, quanto labore partum,
Ter. Ph. 1, 1, 11:nunc vos existimate, facta an dicta pluris sint,
judge, Sall. J. 85, 14 Cort.; cf.:utrum avertendae suspicionis causa, etc., an, etc., existimari non poterat,
be judged, decided, Caes. B. C. 3, 102, 3:qui (Pyrrhus) utrum avarior an crudelior sit, vix existimari potest,
Liv. 22, 59, 14:existimari a medicis jubet, an talis caecitas ac debilitas superabiles forent,
Tac. H. 4, 81.—With de:(ε). (ζ).de scriptoribus, qui nondum ediderunt, existimare non possumus,
Cic. Leg. 1, 2, 7:ex eventu homines de tuo consilio existimaturos videmus,
id. Fam. 1, 7, 5:male de aliquo,
to have a bad opinion of any one, id. Off. 2, 10, 36; cf.:tu ipse quem ad modum existimes vide,
id. Div. in Caecil. 12, 37; id. Att. 6, 2, 3.— Pass. impers.:exstant orationes, ex quibus existimari de ingeniis eorum potest,
Cic. Brut. 21, 82.—Absol.:ut Cicero existimat,
Quint. 9, 1, 29:sicut multi existimarunt,
id. 8, 6, 67.— Pass. impers.:ita intellegimus vulgo existimari,
Cic. Rep. 2, 15, 28.—As subst.: existĭmantes, ium, m., critics, critical judges:si in existimantium arbitrium sua scripta non venerint,
Cic. Brut. 24, 92. -
3 existimo
I.= aestimo, to value, estimate, reckon, esteem, with gen. of value (rare):II.satin abiit neque quod dixi flocci existumat?
Plaut. Most. 1, 1, 73:dum ne ob malefacta peream, parvi existumo,
id. Capt. 3, 5, 24: omnia minoris, Sulp. ap. Cic. Fam. 4, 5, 2:magni operam,
Nep. Cat. 1, 2:minoris aliquid,
id. ib. 1, 4; Suet. Aug. 40.—With interrog. clause:nunc si dico ut res est, quem ad modum existumet me?
Plaut. Merc. 3, 1, 18 Ritschl. —In gen., to judge, consider, suppose, think, esteem. —Constr. with the acc., an object-clause, a rel.-clause, with de, or absol.(α).With acc.: si improbum Cresphontem existimaveras, Enn. ap. Auct. Her. 2, 24, 38 (Trag. v. 156, ed. Vahl., where the reading is existimas); cf.:(β).quod eum, qui hoc facit, avarum possumus existimare,
Cic. Verr. 2, 3, 82, § 190; Quint. 5, 12, 21:quod ego nullo modo existimo,
Cic. Tusc. 3, 11, 25:cottidianae vitae consuetudinem,
pass judgment upon, Ter. Heaut. 2, 3, 41.— In pass.:M. Fulcinius domi suae honestus existimatus est,
Cic. Caecin. 4, 10; cf.:P. Cornelius, homo, ut existimabatur, avarus et furax,
id. de Or. 2, 66, 268:qua (fama) diu princeps oratorum... existimandus est,
Quint. 11, 3, 8:popularitas signum affectati regni est existimatum,
id. 5, 9, 13:assimulata sunt schemata existimanda,
id. 9, 1, 27: utcunque (haec) animadversa aut existimata erunt, Liv. praef. § 8.—With acc. and inf. as object (so most freq.): tu me amas, ego te amo;(γ).merito id fieri uterque existimat,
Plaut. Most. 1, 3, 147:ne id quidem me dignum esse existimat, Quem adeat, etc.,
id. As. 1, 2, 23; id. Bacch. 3, 6, 19:si majores nostri existimavissent, quemquam Rulli similem futurum,
Cic. Agr. 2, 33, 89:non possum existimare, plus quemquam a se ipso quam me a te amari,
id. Fam. 15, 21, 4:ego sic existimo, hos oratores fuisse maximos,
id. Brut. 36, 138 et saep.—In pass. with an inf. clause as subject:fuit hoc in utroque eorum, ut Crassus non tam existimari vellet non didicisse, quam illa despicere, etc.,
Cic. de Or. 2, 1, 4:disciplina in Britannia reperta, atque inde in Galliam translata esse existimatur,
Caes. B. G. 6, 13 fin.:Themistocles suasisse existimatur Atheniensibus, ut, etc.,
Quint. 9, 2, 92 et saep.— Pass. impers.:huic (insulae) milia DCCC. in longitudinem esse existimatur,
Caes. B. G. 5, 13 fin.; Plin. 6, 22, 24, § 81.—With a rel. or interrog.-clause:(δ).haud existimans, quanto labore partum,
Ter. Ph. 1, 1, 11:nunc vos existimate, facta an dicta pluris sint,
judge, Sall. J. 85, 14 Cort.; cf.:utrum avertendae suspicionis causa, etc., an, etc., existimari non poterat,
be judged, decided, Caes. B. C. 3, 102, 3:qui (Pyrrhus) utrum avarior an crudelior sit, vix existimari potest,
Liv. 22, 59, 14:existimari a medicis jubet, an talis caecitas ac debilitas superabiles forent,
Tac. H. 4, 81.—With de:(ε). (ζ).de scriptoribus, qui nondum ediderunt, existimare non possumus,
Cic. Leg. 1, 2, 7:ex eventu homines de tuo consilio existimaturos videmus,
id. Fam. 1, 7, 5:male de aliquo,
to have a bad opinion of any one, id. Off. 2, 10, 36; cf.:tu ipse quem ad modum existimes vide,
id. Div. in Caecil. 12, 37; id. Att. 6, 2, 3.— Pass. impers.:exstant orationes, ex quibus existimari de ingeniis eorum potest,
Cic. Brut. 21, 82.—Absol.:ut Cicero existimat,
Quint. 9, 1, 29:sicut multi existimarunt,
id. 8, 6, 67.— Pass. impers.:ita intellegimus vulgo existimari,
Cic. Rep. 2, 15, 28.—As subst.: existĭmantes, ium, m., critics, critical judges:si in existimantium arbitrium sua scripta non venerint,
Cic. Brut. 24, 92. -
4 existumo
I.= aestimo, to value, estimate, reckon, esteem, with gen. of value (rare):II.satin abiit neque quod dixi flocci existumat?
Plaut. Most. 1, 1, 73:dum ne ob malefacta peream, parvi existumo,
id. Capt. 3, 5, 24: omnia minoris, Sulp. ap. Cic. Fam. 4, 5, 2:magni operam,
Nep. Cat. 1, 2:minoris aliquid,
id. ib. 1, 4; Suet. Aug. 40.—With interrog. clause:nunc si dico ut res est, quem ad modum existumet me?
Plaut. Merc. 3, 1, 18 Ritschl. —In gen., to judge, consider, suppose, think, esteem. —Constr. with the acc., an object-clause, a rel.-clause, with de, or absol.(α).With acc.: si improbum Cresphontem existimaveras, Enn. ap. Auct. Her. 2, 24, 38 (Trag. v. 156, ed. Vahl., where the reading is existimas); cf.:(β).quod eum, qui hoc facit, avarum possumus existimare,
Cic. Verr. 2, 3, 82, § 190; Quint. 5, 12, 21:quod ego nullo modo existimo,
Cic. Tusc. 3, 11, 25:cottidianae vitae consuetudinem,
pass judgment upon, Ter. Heaut. 2, 3, 41.— In pass.:M. Fulcinius domi suae honestus existimatus est,
Cic. Caecin. 4, 10; cf.:P. Cornelius, homo, ut existimabatur, avarus et furax,
id. de Or. 2, 66, 268:qua (fama) diu princeps oratorum... existimandus est,
Quint. 11, 3, 8:popularitas signum affectati regni est existimatum,
id. 5, 9, 13:assimulata sunt schemata existimanda,
id. 9, 1, 27: utcunque (haec) animadversa aut existimata erunt, Liv. praef. § 8.—With acc. and inf. as object (so most freq.): tu me amas, ego te amo;(γ).merito id fieri uterque existimat,
Plaut. Most. 1, 3, 147:ne id quidem me dignum esse existimat, Quem adeat, etc.,
id. As. 1, 2, 23; id. Bacch. 3, 6, 19:si majores nostri existimavissent, quemquam Rulli similem futurum,
Cic. Agr. 2, 33, 89:non possum existimare, plus quemquam a se ipso quam me a te amari,
id. Fam. 15, 21, 4:ego sic existimo, hos oratores fuisse maximos,
id. Brut. 36, 138 et saep.—In pass. with an inf. clause as subject:fuit hoc in utroque eorum, ut Crassus non tam existimari vellet non didicisse, quam illa despicere, etc.,
Cic. de Or. 2, 1, 4:disciplina in Britannia reperta, atque inde in Galliam translata esse existimatur,
Caes. B. G. 6, 13 fin.:Themistocles suasisse existimatur Atheniensibus, ut, etc.,
Quint. 9, 2, 92 et saep.— Pass. impers.:huic (insulae) milia DCCC. in longitudinem esse existimatur,
Caes. B. G. 5, 13 fin.; Plin. 6, 22, 24, § 81.—With a rel. or interrog.-clause:(δ).haud existimans, quanto labore partum,
Ter. Ph. 1, 1, 11:nunc vos existimate, facta an dicta pluris sint,
judge, Sall. J. 85, 14 Cort.; cf.:utrum avertendae suspicionis causa, etc., an, etc., existimari non poterat,
be judged, decided, Caes. B. C. 3, 102, 3:qui (Pyrrhus) utrum avarior an crudelior sit, vix existimari potest,
Liv. 22, 59, 14:existimari a medicis jubet, an talis caecitas ac debilitas superabiles forent,
Tac. H. 4, 81.—With de:(ε). (ζ).de scriptoribus, qui nondum ediderunt, existimare non possumus,
Cic. Leg. 1, 2, 7:ex eventu homines de tuo consilio existimaturos videmus,
id. Fam. 1, 7, 5:male de aliquo,
to have a bad opinion of any one, id. Off. 2, 10, 36; cf.:tu ipse quem ad modum existimes vide,
id. Div. in Caecil. 12, 37; id. Att. 6, 2, 3.— Pass. impers.:exstant orationes, ex quibus existimari de ingeniis eorum potest,
Cic. Brut. 21, 82.—Absol.:ut Cicero existimat,
Quint. 9, 1, 29:sicut multi existimarunt,
id. 8, 6, 67.— Pass. impers.:ita intellegimus vulgo existimari,
Cic. Rep. 2, 15, 28.—As subst.: existĭmantes, ium, m., critics, critical judges:si in existimantium arbitrium sua scripta non venerint,
Cic. Brut. 24, 92.
См. также в других словарях:
critical — [krit′i kəl] adj. 1. tending to find fault; censorious 2. characterized by careful analysis and judgment [a sound critical estimate of the problem] 3. of critics or criticism 4. of or forming a crisis or turning point; decisive 5. dangerous or… … English World dictionary
Critical chain project management — Critical Chain redirects here. For the novel, see Critical Chain (novel). Critical chain project management (CCPM) is a method of planning and managing projects that puts the main emphasis on the resources required to execute project tasks. It… … Wikipedia
estimate — vb 1 Estimate, appraise, evaluate, value, rate, assess, assay are comparable when meaning to judge a thing with respect to its worth. Estimate usually implies a personal and sometimes a reasoned judgment which, whether considered or casual, is by … New Dictionary of Synonyms
Critical Chain (novel) — Critical Chain … Wikipedia
Critical Mass (short story) — Critical mass Author Frederik Pohl and Cyril M. Kornbluth Country USA Language … Wikipedia
Critical Chain Project Management — (CCPM) is a method of planning and managing projects that puts more emphasis on the resources required to execute project tasks developed by Eliyahu M. Goldratt. This is in contrast to the more traditional Critical Path and PERT methods, which… … Wikipedia
Critical Path (book) — Critical Path 1st edition … Wikipedia
Critical Path (video game) — Critical Path Developer(s) Mechadeus Publisher(s) Media Vision Technology Platform(s) Windows 3.x, Macintosh Rel … Wikipedia
estimate — I. transitive verb ( mated; mating) Etymology: Latin aestimatus, past participle of aestimare to value, estimate Date: circa 1532 1. archaic a. esteem b. appraise 2. a. to … New Collegiate Dictionary
Critical accounting policy — In public corporate finance, a critical accounting policy is a policy for a firm/company or an industry which is considered to have a notably high subjective element, and that has a material impact on the financial statements. These policies are… … Wikipedia
Critical mass — This article is about nuclear fission reactions. For other uses, see Critical mass (disambiguation). As part of a re creation of a 1945 criticality accident, a plutonium pit is surrounded by blocks of neutron reflective tungsten carbide. The… … Wikipedia